زندگی نامه استیون هاوکینگ مرد شکست ناپذیر
توجه:
استیون هاوکینگ در 14 مارچ سال 2018 مصادف با 23 اسفند سال 1396 در سن 76 سالگی درگذشت،در این مقاله می توانید زندگی نامه ی او را مطالعه کنید.
توجه:اگر مطالعه ی این فایل برایتان سخت است،یک پادکست 19 دقیقه ای از زندگی نامه ی استیون هاوکینگ آماده کرده ایم که پیشنهاد می کنیم گوش کنید.
دانلود پادکست زندگی نامه استیون هاوکینگ
استیون هاوکینگ در 300 امین سال‌مرگ گالیله در لندن به دنیا آمد.
او متولد ژانویه 1942 است و در زمان نوشتن این مقاله در اواسط 75 سالگی است.
او مردی است که برخلاف بیماری سختی که دارد زنده مانده است.
پدر و مادر استیون هر دو تحصیل‌کرده بودند و پدر او پزشک بود.
او برخلاف این‌که پدر و مادر فرهیخته‌ای داشت در مدرسه عملکرد خیلی خوبی نداشت.او به ستاره‌ها بسیار علاقه داشت و همیشه ذهن جستجوگری داشت.
آن‌ها در 8 سالگی به شهر کوچکی در شمال لندن مهاجرت کردند و پس از طی کردن دوران مدرسه به کالج آکسفورد رفت
استیون ریاضیات را بیش‌تر از هر چیزی دوست داشت اما پدرش می‌خواست که او هم مانند خودش در رشته‌ی پزشکی ادامه تحصیل دهد تا بتواند راحت‌تر کاری برای خودش پیدا کند.
چون کار کردن برای پزشک آسان‌تر یک ریاضی‌دان بود.اما استیون بر خواسته‌ی خود پافشاری کرد و سرانجام موفق شد.اما چون دانشگاه آکسفورد رشته‌ی ریاضیات نداشت در رشته‌ی فیزیک مشغول مطالعه شد.
او در 17 سالگی به تحصیل در رشته‌ی فیزیک مشغول شد.
او عاشق ریاضیات بود اما جالب است که در دوران تحصیل در مدرسه دانش‌آموز چندان خوبی نبود.او به دلیل سطح بالای علمی خود در مدرسه با معلم‌ها و سایر دانش‌آموزان جر و بحث می‌کرد و به دنبال این بود که ثابت کند اطلاعات کتاب‌های درسی را زیر سؤال ببرد.
استیون هاوکینگ در دانشگاه
در طول سال اول که مشغول تحصیل در آکسفورد بود در تیم قایقرانی عضو شد،اما نه به‌عنوان پاروزن بلکه به‌عنوان هدایت‌گر و کنترل‌کننده‌ی فرمان قایق. او به دلیل اهمیت قایق‌سواری در آکسفورد در بین هم‌کلاسی‌های خود به محبوبیت بالایی رسید.
بعد از گذشت مدتی از تحصیل در دانشگاه آکسفورد استیون متوجه تغییراتی در بدن خود شد. مثلاً هنگام راه رفتن گاهی دچار مشکل می‌شد بی‌دلیل زمین می‌خورد یا هنگام صحبت کردن دچار اختلال می‌شد.
او مشکلات خود را پنهان می‌کرد اما سرانجام در 21 سالگی پدر او متوجه شد و او را نزد پزشک متخصص برد.
در آنجا او را آزمایش کردند اما متوجه مشکلش نشدند و گفتند که به بیماری ام اس مبتلا نیست.
سرانجام بعد از آزمایش‌های مختلف که به گفته‌ی خودش” آن‌ها از ماهیچه‌ی بازوی من نمونه‌برداری و الکترودهایی در بدن من فروکردند. سپس مایع رادیو-اوپاک به ستون مهره‌های من تزریق کردند”
سرانجام متوجه شدند که مبتلابه بیماری آی ال اس Als است.
این بیماری باعث می‌شود بخشی از نخاع و مغز و سیستم عصبی را موردحمله قرار دهد و به‌تدریج اعصاب حرکتی بدن را از بین می‌برد و با تضعیف ماهیچه‌ها فلج عمومی ایجاد می‌کند، به‌طوری‌که به‌مرور توانایی هرگونه حرکتی از شخص سلب می‌شود.
به مادر و پدر استیون گفته شد که این بیماری پیشرفت می‌کند و بعد از دو سال او خواهد مرد.
برخلاف پیش‌بینی‌های استیون زمان مرگ او آن‌قدرها هم نزدیک نبود و او امروز 75 سال سن دارد.
باید به این نکته توجه کرد که اصولاً پزشکان همیشه هم درست نمی‌گویند و نمی‌توانند زمان مرگ فردی را دقیق تعیین کنند.
استیون زمانی که متوجه بیماری‌اش شد دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بود.بعد از مدتی با همسر آینده‌اش جین وایلد آشنا شد.
آشنایی با جین به او روحیه‌ای مضاعف برای مبارزه با بیماری‌اش داد.
جین دانشجوی دانشگاه لندن بود اما تحت تأثیر هوش فوق‌العاده و شخصیت استثنایی استفان چنان مجذوب او شده بود که هر هفته به سراغش می‌آمد و ساعتی را به گفتگوی با او می‌گذراند.
آن‌ها پس از چندی رسماً نامزد شدند و استفان تحصیلات دانشگاهی‌اش را از سر گرفت زیرا برای ازدواج با جین می‌بایست هرچه زودتر دکترای خود را بگیرد و کار مناسبی پیدا کند
آن‌ها در سال 1965 ازدواج کردند.تصور دائم این جریان که ممکن است هرلحظه مرگ او فرابرسد باعث که استیون هاوکینگ با جدیت و پشتکار فراوان بر روی پژوهش‌های خود وقت صرف کند و حاصل آن تلاش‌ها بود که او را تبدیل به استیون هاوکینگ مشهور امروزی کرد.
استیون در سال ۱۹۶۸ به عضویت انستیتوی نجوم کمبریج درآمد.
در همین سال‌ها پسر و دخترش به نام رابرت و لوسی به دنیا آمدند.بعد از ده سال پسر دیگر او تیموتی به دنیا آمد.
جین تا سال ۱۹۹۱ از استفان نگهداری کرد. در آن سال به دلیل مشکلات ناشی از شهرت استفان و بدتر شدن بیماری او، این دو از یکدیگر جدا شدند..
او با همکاری راجر پنروز مطالعات خود روی سیاه‌چاله‌ها را شروع کرد و درحالی‌که کاملاً توانایی حرکت خود را ازدست‌داده بود و از ویلچر استفاده می‌کرد، توانست در سال ۱۹۷۴ دستاوردی بزرگ کسب کند. هاوکینگ و پنروز نشان دادند که برخلاف تصور پیشین، ماده می‌تواند به شکل تابش از سیاه‌چاله فرار کند. این کشف تأثیری عمیق روی فهم دانشمندان از سیاه‌چاله‌ها گذاشت و باعث شد که هاوکینگ در دنیای علم به یک سوپراستار تبدیل شود.
او در سن ۳۲ سالگی به عضویت انجمن سلطنتی بریتانیا درآمد و بعدا جایزه‌ی آلبرت اینشتین و جوایز زیاد دیگری دریافت کرد. هرچند که هاوکینگ هیچ‌وقت جایزه‌ی نوبل نگرفت، ولی تابه‌حال مدال‌ها و افتخارات زیادی کسب کرده است. او در سال ۱۹۷۹ به مسند کرسی لوکازین در دانشگاه کمبریج منصوب شد. همان کرسی که سال‌ها ایزاک نیوتون آن را در اختیار داشت. در سال ۲۰۰۹ نیز از باراک اوباما، مدال آزادی ریاست جمهوری را گرفت؛ این بالاترین مدال افتخار غیرنظامی در آمریکا است.
او کم‌کم توانایی خود را حرکت کردن از دست داد.
استیون از اواخر دهه‌ی 60 میلادی از صندلی چرخ‌دار برای جابجایی استفاده می‌کند.او از 1985 قدرت تکلم خود را هم از دست داد.
در ابتدا فقط دو انگشت وی کار می‌کرد و او با دو انگشت خود می‌توانست دکمه‌های کامپیوتر مخصوص خودش را فشار دهد تا کامپیوتر به‌جای او کلمات را ادا کنند اما بعد از مدتی انگشتان او هم از کار افتاد.
در حال حاضر سنسوری بر روی گونه‌ی او طراحی‌شده است که با حرکت گونه‌اش می‌تواند کلمات را انتخاب کند و کارهایش را انجام دهد.
شرکت اینتل از سال 1997 پشتیبانی و طراحی کامپیوتر شخصی استیون هاوکینگ را به عهده دارد.او با استفاده از این کامپیوتر شخصی می‌تواند ایمیل‌هایش را چک کند و تا امروز چندین کتاب و مقاله نوشته و سخنرانی‌های زیادی انجام داده است.
هاوکینگ برخلاف سایر همکاران دانشگاهى خود در بین عامه مردم نیز از شهرت و محبوبیت بسیارى برخوردار است.
زمینه پژوهشی اصلی وی کیهان‌شناسی و گرانش کوانتومی است. از مهم‌ترین دستاوردهای وی مقاله‌ای است که به رابطه سیاه‌چاله‌ها و قانون‌های ترمودینامیک می‌پردازد
هاوکینگ نابغه‌ی فیزیک در جهان است که به انیشتین دوم معروف است.او تمام تلاش خود را به خرج داده تا تئوری تاریخی نسبیت اینشتین را با افزودن نظریه‌های مربوط به کوانتوم تکمیل کند و در کل معادله‌ای مؤثر و قابل‌قبول برای کل فعل‌وانفعالات در عالم هستی ارائه کند.
استیون هاوکینگ یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان حال حاضر جهان است،او در دانشگاه کمبریج بر کرسی‌ای تکیه زده است که قبل از او آیزاک نیوتون بر آن تکیه زده بود.
او پس از بازنشستگی به‌عنوان استاد افتخاری ریاضیات ادامه داد.
هاوکینگ در سال ۱۹۸۳ به همراه جیم هارتل نشان داد که هرچند جهان محدود است، ولی هیچ حدومرزی ندارد. او برای توضیح این ویژگی گفت که وقتی بر روی سطح زمین حرکت می‌کنید، هیچ حدومرزی برای حرکت شما وجود ندارد و می‌توانید روی سطح دوبعدی آن به هر جا بروید، ولی این به معنی نامحدود بودن زمین نیست.
او گفت که هرچند در قطب شمال مرز و محدوده‌ای وجود ندارد، ولی کسی نمی‌تواند به جهت شمال‌تر برود. قطب شمال جایی است که همه‌ی خطوط منتهی به شمال، به آنجا می‌رسند.
در سال ۱۹۸۸، هاوکینگ کتابی به نام «تاریخچه‌ی زمان» نوشت. این کتاب، کیهان‌شناسی به زبان ساده و برای عموم بود و برای چهار سال پیاپی در بالای لیست پرفروش‌ترین کتاب‌های ساندی‌تایمز قرار گرفت. این کتاب همچنان یکی از بهترین منابع آشنایی با کیهان‌شناسی است و در ایران نیز طرفداران زیادی دارد. تابه‌حال میلیون‌ها نسخه از آن به فروش رفته و به ۴۰ زبان ترجمه‌شده است.
هاوکینگ دارای چندین درجه دکترای افتخاری و افتخارات و جوایز متعددی است و همچنین عضو انجمن پادشاهی بریتانیا و آکادمی علوم ایالات‌متحده آمریکا است.
وی علیرغم مسائل و مشکلات ناشی از بیماری و زندگی نامتعارف شخصی خود دارای 3 فرزند و یک نوه است.
هاوکینگ علاوه بر فعالیت تخصصی علمی در گسترش دانش، برای عموم مردم به ایراد سخنرانی نیز می‌پردازد. او نمادی از مقاومت در مقابل سختی‌ها و تسلیم‌ناپذیری است.
عجیب‌ترین ساعت دنیا نیز توسط فیزیکدان معروف، پروفسور استیون هاوکینگ در دانشگاه کمبریج به نمایش گذاشته شد
هاوکینگ در سال‌های گذشته مثل ستاره‌های سینما، حواشی زیادی داشته است و در کل خبرنگاران و روزنامه‌نگاران نیز علاقه‌ی زیادی به نوشتن درباره‌ی حاشیه‌های او دارند. از طلاق همسر دوم و ازدواج مجدد با همسر قبلی گرفته تا نظریه‌پردازی‌های مختلف درباره‌ی عدم وجود خدا، امکان حمله‌ی فضایی‌ها به زمین و خطرهایی که هوش مصنوعی می‌تواند برای ما داشته باشد.
او در ضمن در فیلم، سریال و برنامه‌های تلویزیونی مختلف هم شرکت کرده است و یک‌بار در قسمتی از سریال «بیگ‌بنگ تئوری» نیز بازی کرد. در سال ۲۰۱۴ نیز فیلمی به نام «نظریه‌ی همه‌چیز» از زندگی او ساخته شد.
